Dizüstü bilgisayar anakartlarında BIOS entegreleri ve SIO (Super I/O) gibi programlanabilir entegreler bulunmaktadır. Bu entegreler, sistemin genel işlevselliğini ve performansını artıran önemli bileşenlerdir.

1. BIOS Entegresi

• Tanım: BIOS (Basic Input/Output System), bilgisayarın donanım bileşenlerini başlatmak ve işletim sistemi ile iletişim kurmak için gerekli olan yazılımları içeren bir entegredir. Genellikle EEPROM (Electrically Erasable Programmable Read-Only Memory) veya Flash bellek üzerinde bulunur.
• Programlanabilirlik: BIOS entegreleri, sistemin ihtiyaçlarına göre güncellenebilir. Kullanıcılar veya üreticiler, yeni özellikler eklemek veya hata düzeltmeleri yapmak için BIOS güncellemeleri yapabilir.
• Örnek: AMI BIOS, Phoenix BIOS, ve Award BIOS gibi farklı BIOS türleri bulunmaktadır.

2. SIO (Super I/O)

• Tanım: Super I/O, genellikle eski bilgisayarlarda kullanılan bir entegre olup, klavye, fare, seri ve paralel port gibi çeşitli giriş/çıkış bileşenlerini yönetir. SIO, genellikle düşük seviyeli cihazlarla iletişim kurmak için kullanılır.
• Programlanabilirlik: SIO, belirli işlevlerin özelleştirilmesine ve güncellenmesine olanak tanır. Örneğin, yeni donanım bileşenleri ile uyumlu hale getirmek için SIO yazılımında değişiklik yapılabilir.
• Örnek: ENE KB9010, Nuvoton NPCE38APB1DX gibi SIO entegreleri, dizüstü bilgisayarlarda yaygın olarak kullanılmaktadır.

3. Diğer Programlanabilir Entegreler

Dizüstü bilgisayar anakartlarında ayrıca aşağıdaki gibi diğer programlanabilir entegreler de bulunmaktadır:

• EC (Embedded Controller): Genellikle güç yönetimi, sıcaklık izleme ve klavye/işlem kontrolü gibi görevleri üstlenir. EC entegreleri de programlanabilir ve güncellenebilir.
• FPGA (Field Programmable Gate Array): Özel uygulamalar için programlanabilen devrelerdir. Yüksek performans gerektiren görevlerde kullanılabilirler.
• MCU (Microcontroller Unit): Genel amaçlı mikrodenetleyiciler, belirli görevleri gerçekleştirmek için programlanabilir ve çeşitli uygulamalar için özelleştirilebilir.